Vrijdag 1 april
En dan is het dus 1 april. De paus ligt op sterven en het kabinet is bijna gevallen. Foolsday is upon us.
Vandaag een jail-tour gehad in de plaatselijke jail (enigszins te vergelijken met een huis van bewaring)
De jail is niet ver van Laurel huis af. Samen met Rogier de bus gepakt richting 10th street. We arriveren veel te vroeg en nemen daarom tegenover de jail plaats in de zon.
De jail is een vrij modern gebouw van meerdere verdiepingen. Vanaf buiten kun je de ramen van de cellen zien. Veel ramen zijn beplakt met wc-papier waarop teksten geschreven staan; “Love U” “Hi Mom” en meer van dit soort teksten.
Uit de ingang (tevens ook de uitgang) van de jail komt een jongen naar buiten. Het is de TexMex versie van een wereldberoemde Nederlandse rapper (u weet wel: Ali B).Gekleed in xxxxlarge tshirt en dito broek komt Ali B op ons af vraagt of we kunnen wisselen voor de telefoon, of we sigaretten hebben en of we kunnen helpen bij het indoen van z’n oorbellen. De jongen ratelt aan één stuk door. Dit was inmiddels z’n vijfde keer in het cachot, deze keer slechts voor 2 dagen, hij is voor niemand bang en de politie kan z’n rug op. Hij leeft voor de fun weten we wel. De moeder van een van z’n vriendinnetjes zich daar minder in vinden. “she called the cops man! Can you fucking believe it”. Wij begrijpen er ook niets van, gelukkig is ie weer uit de cel want dit was z'n laatste vrije dag. Inmiddels zijn zijn diamanten oorbellen weer door de dichtgegroeide gaten in z’n oren gestouwd (met wat richting aanwijzingen van Rogier) en de fietsketting van zilver hangt weer om z’n nek. Tijd voor TexMex Ali om wat telefoontjes te plegen. De telefoon staat op een afstandje. Gelukkig waren we wel in staat om enige woorden op te vangen: WHY BITCH?
De rondleiding duurt een behoorlijke tijd. Erg interessant. De rondleiding wordt gegeven door een aantal bewaarders en een PR-dame. Deze dame, Type te Irritant, houd nauwlettend een oogje in het spreekwoordelijke zeil. Nadeel van een dergelijke dame is dat de bewaarders niet in alle vrijheid kunnen spreken. Het is tussen de regels door luisteren. Al met al wel is het toch wel een zinnige ervaring.
