Dinsdag 18 januari
Half 8 opgestaan. Om 9;07 am pakken we de FA bus (gratis) naar de Faculteit. Om half 10 het eerste college; Criminal Law I. Ditmaal geen professor Dix in afgetrapte broek en Nike teesjurt. Dix is netjes in pak. Het college is prima te volgen.
Opmerkelijk I; meer dan 90% van de studenten heeft een laptop bij zich en gebruikt deze om tijdens het college aantekeningen te maken, mail te checken of kruiswoordpuzzels op te lossen. 140 laptops zorgen dan ook voor het geluid van een flinke regenbui, een regenbui waar Dix goed bovenuit komt.
Het college duurt slechts 50 minuten en dat is een perfecte tijdsspanne om de aandacht erbij te houden. Vol goede moed ga ik naar het volgende college: Mass Media Law.
Mass Media Law wordt gegeven door prof. Anderson. 150 paar ogen kijken afwachtend naar de katheder waarachter Mr. Anderson heeft plaatsgenomen.
Één van de mooie dingen aan de UT is dat ze hier vrijwel alles op het internet gooien zodat het goed te bereiken is voor iedereen. Zo worden de beoordelingen van de verschillende professoren via een makkelijk te vinden link openbaar gemaakt. Professor Anderson kwam daar niet zo goed uit. And now I know why.
ProfessorAnderson is nauwelijks te verstaan wanneer hij begint met de memorabele woorden dat Mass Media Law een rechtsgebied is dat steeds minder relevant is. Dat er steeds minder werk is voor Mass Media Lawyers en dat hij niet snapt dat er zoveel studenten voor de class zijn op komen dagen. Verder is de stof deels in oud engels, hoogst abstract en vooral gericht op het eerste amendement. Enfin, vanaf dat moment was de aandacht van driekwart van de studenten gedaald tot onder het nulpunt.
Ik heb het geprobeerd, ik heb het echt geprobeerd, maar ik kreeg meer en meer het gevoel dat Mass Media Law nooit mijn ding zal worden. Wanneer het college na een martelgang van 50 minuten afgelopen is maak ik nog een praatje met de prof. Overigens een hoogst onsympathieke man. Ik leg mijn situatie uit en hij moedigt me feitelijk aan de course te laten vallen. O.k. bij deze dan…
“You hear that Mr. Anderson?... That is the sound of inevitability... It is the sound of me leaving... Goodbye, Mr. Anderson...”
One down…
Opvallend II: veel studenten hebben geen rugzak maar zo’n trolley ding geval om hun boeken in vervoeren; curieus.
Opvallend III: De Law Faculty heeft een eigen Subway!
S’middags studeren in de bieb en gebruik maken van de gratis printservice van LexisNexis™.
Om Half 4 hebben Rogier en ik Capital Punishment. Een vak dat voornamelijk gericht is op de doodstraf. Het vak wordt gegeven door professor Owen; “just call me Rob” en Meredith Rountree. Beide hebben naast het (adjunct) professorschap een advocaten praktijk waarbinnen zij zich hebben gespecialiseerd in het bijstaan van ter dood veroordeelden.
Aangezien ik Mass Media Law laat vallen moet ik ergens nog een punt vandaan halen om de 10 punten vol te maken. Rob is bereid om me te begeleiden bij een directed research. Rob is de held van de dag.
S’avonds eten op Laurel en vervolgens terug naar 21st om te studeren. Weet nog niet wanneer ik precies kan verhuizen...
