Overdag voornamelijk gestudeerd. Het is toch even wennen. Ben nu vooral bezig met Criminal Law. Tot nog toe vrij theoretisch maar het komt toch redelijk bekend voor allemaal, het systeem is wel anders dan bij ons in de polder. Inmiddels ook al wat voorbeeld tentamens opgezocht. Het draait vooral om de praktijk; casus oplossen dus.
S’middags naarLaurel. Samen met Maartje Rogier en Mariska koken voor de rest van het Laurel huis. 100 gehaktballetjes komen uit de pan rollen en twee flinke ovenschotels met Likkepot.
De mensen blijken tijdens het voorstellen toch steeds maar weer moeite te hebben met mijn naam:
Q;
“so you’re called Bus? Like in, drive a Bus?”
“O you’re name is Boss, like Bruce Springsteen?”
“Bass? Like the fish?”
“Who’s the Boss? You’re the Boss!”
A;
“Nope, its Bas like in Sebastian”
Waarschijnlijk kan ik begin deze week verhuizen. Heb er zin an.
Om de Hollandse avond compleet te maken op Laurel is de film “van God los” (in het engels “Godforsaken”) gehuurd. De film wordt goed gewaardeerd door het internationale gezelschap in Laurel.
Enkele dagen geleden werd ik gebeld op mijn cellphone.
Een wat zenuwachtige jongeman stelde zich voor als Miquel. Miquel verwelkomt mij in Austin en vraagt of ik mijn kamer al heb ingericht. Totaal verbaasd, hoe komt deze Miquel bijvoorbeeld aan mijn telefoonnummer? houd ik de boot af.
Tussen de if you need a ride to te Malls en de if you want to talk to somebody you can always talk with us… us? Us? US? door, komt de spreekwoordelijke squirrel uit de spreekwoordelijke cellphone gekropen.
Miquel is dus niet in z’n eentje er zijn meer Miquels! Samen vormen ze een groepje dat volgens Miquel Christians in Austin heet. De Miquels bellen alle internationale studenten op om te vragen hoe het met ze gaat en of ze deelgenoot willen worden van een groter geheel.(http://www.christiansoncampus.org/ vemoedelijke website...)
Nou Miquel, als ik mensen nodig heb ga ik wel naar de Scientology kerk hier om de hoek…
Ik bedank vriendelijk en hang beleefd op. Van privacy hebben ze hier nog nooit gehoord. Één van de eerste dingen die ik doe is contact op nemen met die twee andere Hollanders of ze geen grap met me uithalen. Later worden ook zij gebeld door verschillende Miquels en we horen van anderen dat er zelfs Miquels aan de deur zijn geweest… Raar land.
