Vrijdag 7 januari
0:700 uur de wekker gaat af. Welgeteld een half uur te vroeg gezet. Ik Draai me nog maar een half uurtje om. Vandaag staat er een oriëntatiedag voor internationale studenten op het programma. De dag heeft een hoog socialize en integreer gehalte.
“You are new, and I am not new in any sense of the word” dat zijn de welkomstwoorden van één van de levende fossielen van de University of Texas. De oude man houdt een aardig betoog over wat ons de komende tijd te wachten staat. Fouten maken mag en we zijn zeker geen nummer. Iedereen is speciaal!
De University of Texas is een van de grootste universiteiten in Amerika. 51.000 studenten proberen hier hun best te doen om zo hoog mogelijk te scoren, statistisch gezien halen de mensen op de eerste rij in de collegezaal de hoogste cijfers, we worden gesommeerd om van de achterste rij naar voren te komen. Uiteindelijk eindigen we op rij drie. Verder dan een C zullen we wel nooit komen.
Statistieken en cijfertjes zijn leuk; as mentioned before 51000 studenten, waarvan 4500 internatonale studenten. De universiteit heeft 37 bibliotheken en schaft per jaar zo’n 60.000 boeken aan. Verder zijn er ongeveer 35.000 audiocd’s in de collectie opgenomen. Hetzelfde geldt voor de video’s en dvd’s (jawel, ook bockbusters). Je kunt boeken voor een heel semester lenen en het is mogelijk om ze bij elke willekeurige universiteitsbibliotheek terug te brengen, hiervoor zijn zelfs speciale drive-through punten beschikbaar.
Verschillende sprekers komen aan bod. Één van de hoogtepunten; je mag in Austin geen politiepaarden aaien omdat de politie hier dan denkt dat je onder invloed bent. En dat willen we natuurlijk niet. Ook een fake ID aanschaffen wordt zeer afgeraden. Gelukkig heb ik er geen nodig.
Verder krijgen we nog een korte tutorial over het Longhorn (Universiteitsteams) gevoel, het bijpassende handgebaar (in europa beter bekend als het 666 of duivelsgebaar) en de bijbehorende kreten; Hook’em (Rogier: ik dacht dat ie Nuke’em riep…)
Na de verschillende lezingen en de Amerikaanse lunch aangeboden door de Univeriteit (Koude Pizza) zoeken we de zon en het terras van Starbucks op (www.starbucks.com). We laten het middagprogramma schieten.
S’middags naar het health center om onze arm te laten zijn. We testen allemaal negatief op TBC. Wat een opluchting…
In de Dobiemall twee Marvell posters gekocht (12$) en een wasmand (4$). Bij de University Coop nog een noteblock en thumpnails (samen 3$). De mevrouw van de winkel ontplooit zich tot mijn persoonlijke shopassistente. Ze loopt met me door de hele winkel en reikt aan wat ik nodig heb. Soms schiet de beleefdheid van het Amerikaanse winkelpersoon wel erg door.
S’avonds etet ik met Rogier, Maartje en Mariska bij Trydy’s Star. http://www.trudys.com/
We moeten twintig minuten wachten. Trudy’s is net als Ruby’s een waar begrip in Austin. Wanneer er eindelijk een tafel vrijkomt gaat de buzzer die we gekregen hebben af. Uiteindelijk zijn we met z’n viere n36$ kwijt (40$ inclusief tip). Maartje is wel een grote koffiedrinkster maar niet een hele grote eter. De helft van haar maal gaat mee in een doggybag. Op de terugweg naar huis worden we door talloze Amerikanen aangesproken of zij de restjes mogen hebben. Ik zal proberen om hier morgen wat meer over te schrijven. Wederom een eigenaardig fenomeen. Maart, Rogier en Mariska gaan samen met twee Deense meisjes uit Laurel wat drinken..Ik hou het voor gezien. De jetlag eist nog steeds z’n tol.
Het huis is overigens aardig opgeruimd. de fietsen zijn uit de keuken verwijderd en de gangen zijn leeggezogen met de stofzuiger. Mijn kamer begint steeds meer op een kamer te lijken. Ik ben alleen nog op zoek naar een poster van een raam...
Ik heb Luke the Limb Cat vandaag niet gesignaleerd.
