Dinsdag 15 februari
Vandaag wederom über lekker weer. De collegezaal bij Dix wordt echter met de week leger.
Wat dat betreft verschillen Amerikaanse studenten niet veel van Nederlandse studenten. Wanneer het warm weer is, en het college niet verplicht, dan blijven veel mensen weg. Zoals vandaag dus.
S’middags eindelijk weer eens een keer een “normale” koude lunch. Veel groenvoer in combinatie met pitabroodjes en tonijn. Heel erg prima. Ik heb mezelf ondertussen wel beloofd dat ik na vijf maanden Texas geen rijst meer eet. Ik kan er nu al niet meer tegen.
Na de luch nog even naar de kapper. Ik besluit naar de Dobie Mall te gaan. Dit maal geen kleine Nederlandssprekende Vietnamese knipmevrouw. Wel Sergei, een grote Rus met een nogal typisch accent. Sergei houdt wel van doorwerken en is dan ook binnen 10 minuten klaar. De man kent zijn tondeuse en heeft een erg nonchalante manier van knippen. Het eindresultaat is naar tevredenheid van zowel Sergei als mijzelf. "I did a good job boy".
12$ armer verlaat ik de wat armetierige kapperszaak.
Het college capital punishment laat in de middag is kort maar krachtig. Rob wordt vandaag niet vergezeld door zijn sidekick (Meredith) en buiten lonkt het warme weer. We gaan met een sneltrein vaart door de stof heen en eindige 15 minuten eerder dan normaal.
Ik ga na het eten (kip met rijst) nog een uurtje workouten en American Idols kijken in de Gregory Gym.
American Idols is de Amerikaanse variant van de Nederlands Idols. Alleen dan zonder Jim en Jamai. Maar wel weer met mensen die wel degelijk een gouden strot hebben. Erg leuk om te zien (en te horen). Het jury commentaar is over het algemeen spijkerhard en er vloeien dientengevolge heel wat tranen. Emotie doet het goed op de Amerikaanse tv.
Alles voor de American Dream.
De gym wordt gedeeltelijk bevolkt door meisjes met anorexia en jongens met een adoniscomplex. Zelden zoveel opgepompte figuren gezien als in de Gregory Gym.
Pillen (waaronder spieropbouwende middelen voor de jongens) slikken is hier in.
Net als misbruik van medicijnen (Prozac en Ritalin) en het gebruik van meta-amfetamine, ook wel METH genoemd. Het “mooie”van METH is, zo is mij uitgelegd, dat het thuis gebrouwen kan worden, de ingrediënten zijn zo goed als vrij verkrijgbaar. Een relatief goedkope drug dus.
Er zijn volgens mij relatief veel studenten die dit soort middelen gebruiken om hun prestatie, op welk vlak dan ook, proberen op te krikken. Dit gebeurt wel met grote risico’s. Behalve het risico voor de gezondheid is er nog het risico door gepakt te worden door de sterke arm der wet.
De drugsgebruikende studenten zijn als Icarus. Zij willen met vleugels gemaakt van veren en wax naar de zon vliegen.
Wanneer justitie in het spel betrokken wordt is de American Dream definitief voorbij.
