Donderdag 17 februari
Vandaag vroeg opgestaan en achter de computer gedoken om verder te schrijven aan mijn Op-Ed piece. Het blijft een proces van vallen, nog dieper vallen een beetje opstaan en weer keihard op je bek gaan. Gelukkig loopt de tekst wel steeds beter.
Ik begin vandaag redelijk vroeg met koken. Er moet veel gesneden worden – heel veel. Snijden is een heel kalmerende bezigheid. Dit klinkt wat vreemd misschien. Maar van 30 grote aardappels, 2 kolen, 10 uien, 18 winterpenen, 15 tomaten, 5 zucchinis, 3 bossen selderij, 3 kilo champignons en 40 (!) teentjes knoflook in stukken snijden wordt je wel rustig.
Het uiteindelijke resultaat. 14 liter stoofpot, 10 liter minestrone soep, 3 kilo boontjes en 2,5 kg bruine rijst. Klein applausje van de rest van het huis was mijn deel. Het stomme is dat je na 5 uur koken geen zin meer hebt om zelf te eten. Het is voor mij gebleven bij een kop minestrone soep met geraspte kaas (Is Morus waardig…)
Na het eten nog een uurtje gewerkt aan mijn stuk. Samen met Lizz (Amerikaanse) en Firgil (een goedlachse Ier) het hele stuk doorgenomen. Zij kwamen met een aantal verbeteringen waar ik me wel in kon vinden. Morgen schrijf ik het stuk af.
S’avonds de film “Saw” gekeken. Saw is een thrillerachtige horrorfilm die enigszins in de stijl van Se7en is gemaakt… Het is een aanrader, zeker vanwege een aantal zeer sterke momenten en verrassende plotwendingen. De film heeft het volgens mij (helaas) nooit tot de Nederlandse bioscopen gemaakt. Zie ook www.sawmovie.com en www.houseofjigsaw.com
