Maandag 7 februari
“Patriotism is not just enjoying your rights and privileges, but using them as well”
Uit: Patri-ot-isms, 365 Heart Warming Definitions to Keep America’s Renewed Sense of National Pride and Patriotism Alive!
Veel Amerikanen zouden graag een patriotten zijn. Zij zouden graag gebruik maken van hun rechten en priveleges. Helaas zal dit voor velen van hen een droom blijven. Amerika, het land van vrijheid en de American Dream tolereert geen fouten.
Stel je voor.
Je bent een Afro-Amerikaanse jongeman uit een Amerikaanse buitenwijk van Austin.
Je wordt opgepakt door de politie terwijl je je eerste jointje aan het roken bent (een activiteit waar veel jonge Amerikanen, zowel blank als zwart zich graag mee bezig houden…).
Tijdens de korte rechtszaak geeft de oude rechter geeft geen krimp en de toegewezen advocaat gelooft het allemaal wel en stuurt aan op een deal.
Je komt er met ‘slechts’ 2 jaar gevangenis van af. Hier bovenop moet je enkele maanden in een verslavingsprogramma meelopen.
Na 2 jaar en enkele maanden wordt je terug de maatschappij ingestuurd.
In die twee jaar ben je misbruikt, mishandeld, stukgemaakt door het gevangenisregime en door andere inmates die wel wat zagen in dat jonge bekkie van je.
‘Gelukkig’ heb je iemand kunnen vinden die voor enkele ‘kleine’ gunsten wel jouw persoonlijke beschermheer wilde worden. Van tijd tot tijd verhuurd hij je echter aan anderen, weigeren kan niet omdat dit het einde van je bescherming, verminking of je dood kan betekenen.
Door de grote afstanden tussen de bewoonde wereld en de gevangenis heb je je familie in die twee jaar slechts twee misschien drie keer een klein uur gezien. Oma is na lang aandringen van je moeder ook langsgeweest maar werd na een reis van 400 km teruggestuur om dat ze een rood t-shirt droeg (de kleuren van bendes zijn niet toegestaan in de gevangenis) Oma heeft geen geld om een week in een hotel te verblijven en is gedwongen naar huis te gaan.
Bellen, ook al was het maar voor de 5 toegestane minuten in de week, was vaak te duur. Je familieleden namen al vrij snel geen collect call gesprekken meer aan uit de gevangenis vanwege de extreem hoge kosten.
25$ krijg je mee wanneer je wordt vrijgelaten. Lang niet genoeg dollars om van de gevangenis naar huis te komen.
De rit van de gevangenis naar de bewoonde wereld duurt enkele uren. Toch ben je blij, je tijd zit er immers op.
Echter je hebt een veroordeling op zak. Ondanks dat je je tijd hebt uitgezeten én ondanks dat je hebt besloten dat je nooit meer terug gaat naar de gevangenis loop je al snel tegen de keiharde werkelijkheid op. Amerika heeft je letterlijk uitgekost: Jij komt niet meer in aanmerking voor welke vorm van studiefinanciering dan ook. Je rijbewijs wordt ingevorderd en er is weinig kans dat je dat rijbewijs ooit nog terugkrijgt. Je mobiliteit ben je kwijt. Je stemrecht wordt je ontnomen. De eerste ronde van sollicitatieprocedures kom je nog wel door maar zodra de werkgever in de gaten heeft dat je een veroordeling op zak hebt lig je er uit. Je bent een nice young man maar voor jou 10 anderen. Je komt niet meer in aanmerking voor door de overheid gefinancierde goedkope huisvesting, andere huizen zijn onbetaalbaar. De kinderen die je misschien ooit zult krijgen zullen je bij de minste of geringste misstap worden ontnomen. Kinderbijslag ontvang je sowieso niet meer.
Één joint op een ongelukkig gekozen moment en je bent getekend voor het leven…
Tot zover het Criminal Justice Policy seminair. Erg interessant en bij vlagen verbazingwekkend en schokkend.
De rest van de avond gestudeerd.
