Zondag 20 februari
Ik heb vanmorgen de laatste hand gelegd aan het Op-Ed piece. Ik ben er zelf best tevreden mee. Nu alleen nog wachten wat Deitch er van vindt. (als het een A+ is publiceer ik het wel op m’n blog…)
work·a·hol·ic (wûrk-hôlk, -hlk) n.
One who has a compulsive and unrelenting need to work.
Deze tekst wordt in het engelse woordenboek vergezeld van een foto van Michele Deitch. De adjunct professor van het seminair criminal justice policies. Per dag krijg ik gemiddeld vijf á zes mailtjes van Deitch inclusief attachments met ellenlange lappen tekst. Deitch is superenthousiast over haar vak. En dat werkt best aanstekelijk… de mailtjes komen echter op de raarste tijdstippen binnen (soms zelfs na 2 uur s’nachts). Er gaat inmiddels geen dag meer voorbij zonder mail van Deitch. Deitch is een niet te ontwijken deel van mijn leven geworden.
Vandaag redelijk rustig aan gedaan. Rustig wakker geworden. Rustig gebrunched, gestudeerd. S’avonds met Maartje en Rogier naar Ruby’s BBQ. Eindelijk weer eens normaal en goed eten voor relatief weinig geld (+/- $10). Bij Ruby’s roken ze alles, erg gezond en heel weinig vet. Dit in tegenstelling tot de bak choclate therapy die ik na het eten naar binnen werk. Alleen maar chocola. Vervolgens een uur hardgelopen in de Gregory Gym om de schade weer in te halen. Het is nu 10 over 12. tijd om te gaan slapen. morgen de problemen met mijn kamer proberen op te lossen...
